KINA TÜRKÜSÜ
Düğürcüler geldi indi Tarlaya
Silahlar parıl parıl parlaya
Kız seni almaya geldik almaya
Al ellere yeşil kına çalmaya
Gökten indi bir peştambal cezildi
Altın tasta yeşil kına ezildi.
Benim yazım yad ellere yazıldı.
Anası yok ıyım sıyım ağlasın
Babası yok ham yükünü taylasın
Kardeşi yok at başını eğlesin
Bacısı yok al bohcalar düğlesin.
Kaynak Kişi: Zennüre Özpınar
Derleyen: Şeref Özkan
2002 KUTLUCA
MANİLERİMİZ Irmağa germe dedim
Topladım yere serdim
Hüsebin köprüsünde
Yarime selam verdim.
Boş tuluk gömüler mi?
Dertsiz baş iniler mi?
Anasından ayrılan
Aşka gelip güler mi?
Gevenin dikeni var
Tarlanın ekeni var
Ayrılık acısının
Gurbette çekeni var.
Kavağı göğe ermiş
Yeşili yere sermiş
Çamoluk büklerine
Allah güzellik vermiş
Anonim
MANİLERİMİZ
Berdiğa çiçek açar
Etrafa korku saçar
Vartana da yarim var
Beni görünce kaçar.
Irmağa söğüt diktim
Yanına çiçek ektim
Kör olası kaynanamdan
Bilmezsin neler çektim
Yüreğim yere bağlı
Zülüfüm tele bağlı
Durmayıp geleceğim
Bir yanım ele bağlı
Gemi gelir kışladan
Direkleri vişneden
Köy parası değil mi
Muhtarları kişneten
Anonim
Anonim